دقت کرده اید بعضی از انسان ها مانند بادکنک هستد.
جثه ای بزرک اما به نخی نازک وصل اند.
از بیرون ظاهری قرمز اما از درون بی رنگ.
از بیرون ظاهری پر محتوا اما از داخل فقط هوا.
با همه بزرگی اش جهت اش را بادی مشخص می کند که شاید از هر طرف بوزد.
تا رهایش می کنی از دستت فرار میکند.
در دریا غوطه ور است در آسمان شناور است و در زمین سردرگم.
هدف اش را در زندگی؛ آب هوای خاص آن منطقه یا آن زمان مشخص می کند.
بهتر است این گونه بگویم در هر سه حالت بدون حالت است.
فرق بین بهترین و بدترین شان را میزان باد داخلشان است نه نوع هوایی که داخل آن است.
اگر کسی بادکنکش را گم کنند شاید گریه کند ولی اگر سوراخ شود هیچ کس برایش گریه نمی کنه؛؛نه.
در دست هر کسی قرار می گیرد و صاحب مشخصی ندارد.
بعد از ی لذت صاحبانشان ؛ آن را رها می کنند.
و دیگر هیچ کس او را نمی شناسدمثل انسان ها.مثل انسان ها و مثل انسان ها.

بادکنک وجودت را بترکان تا آزاده شوی.


جانم گرفتی و مقام پستی به دستم دادی
آری این بار تو بانی شدی وباز فرارم دادی
من پسرکی کوچک مغز تهی از عشق بودم
تو آمدی و عقلم یدی و جام عشقم دادی
آری پست ترین مقام است عاشقی در نظرم
تو به من گفتی بیا و جرعه ای به قلبم دادی


نویسنده: محمدرضا صادقی نیا










مال کارگر خوردن نداره!

شاعر و نویسنده و نقاش.... ولی عاشق نه!!

حجاب و پوشش در تاریخ ایران

پخش ,فایل ,نمی ,انسان ,ها ,دادی ,را در ,انسان ها ,ممکن است ,است مرورگرتان ,مرورگرتان توسط

مشخصات

تبلیغات

آخرین ارسال ها

برترین جستجو ها

آخرین جستجو ها

نگاه نو ستاره های آسمان گواه آژانس دیجیتال مارکتینگ فورس هادی امیری فلاح | مولف، مدرس و ‌مشاور ارشد جوان ایرانی آپدیت نود 32 - لایسنس نود 32 - یوزرنیم و پسورد نود 32 – اندروید آموزش طراحی وب سایت تبریز،آموزش سئو تبریز دانلود آهنگ شاد نرم افزار مدیریت ساختمان هومتیک